အဆွေးလက်ဝါးသိုင်း

ဒီနေ့ သိုင်းလောကသားတွေကို မျှဝေပေးချင်တာက အဆွေးလက်ဝါးသိုင်း အကြောင်းပါ။ 

အဆွေးလက်ဝါးသိုင်း (Melancholic Palms) ဟာ သိမ်းငှက်သူရဲကောင်း ရန်ကော် တီထွင်ခဲ့တဲ့ သိုင်းပညာ ဖြစ်ပါတယ်။   

ဆရာ မိုးကျော်သူကတော့ "သိုင်းလောကမှ မျိုးဆက်များ" စာအုပ်မှာ "တောမရောက် တောင်မရောက်သိုင်းကွက်" လို့ ဘာသာပြန်ပါတယ်။ အဲဒီစာအုပ်မှာပဲ "တောပြော တောင်ပြောသိုင်းကွက်" လို့လည်း ဘာသာပြန်ပါသေးတယ်။ 

[ရုပ်သံဇာတ်လမ်းတွဲတွေမှာတော့ ဝိဉာဉ်ဖမ်းစားလက်ဝါးသိုင်း၊ ဝိဉာဉ်လက်ဝါးသိုင်း၊ စိတ်ညှို့လက်ဝါးသိုင်း၊ ပျက်စီးခြင်းလက်ဝါးသိုင်း၊ သောကလက်ဝါးသိုင်း စသဖြင့် ဘာသာပြန်သူရဲ့ အာဘော်အလိုက် အမျိုးမျိုးခေါ်ပါတယ်] 

ရန်ကော်ဟာ ရှောင်လုံနွီနဲ့ ကွဲကွာသွားပြီးနောက် စိတ်ဓာတ်ကျဆင်းမှု၊ ဝမ်းနည်းလွမ်းဆွတ်မှုတို့ကနေ ဒီသိုင်းပညာကို တီထွင်ဖို့ အကြောင်းဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။ 

အဆွေးလက်ဝါးသိုင်းရဲ့ ထူးခြားချက်က ဝမ်းနည်းတမ်းတစိတ် များလေလေ၊ သိုင်းပညာရဲ့အစွမ်း ပိုထက်လေလေပါ။ 

အဆွေးလက်ဝါးသိုင်း တစ်ကွက်ချင်းစီမှာ ထူးခြားတဲ့၊ မထင်မှတ်တဲ့ အလှည့်အပြောင်းတွေ ရှိပါတယ်။ 

ဒါပေမဲ့ ရန်ကော်ဟာ လက်တစ်ဖက် မရှိတဲ့အတွက် လက်ချည်းသက်သက် သိုင်းစွမ်းအား အပြည့်အဝ ထုတ်သုံးနိုင်ဖို့ အခက်အခဲရှိခဲ့ပါတယ်။ 

ဒါကြောင့် အင်္ကျီလက်အနားစကို တွဲဖက်အသုံးပြုရသလို တချို့အကွက်မှာ ခြေထောက်ကိုပါ ထည့်သွင်းအသုံးပြုရပါတယ်။ 

[ဘာသာပြန်စာအုပ်နဲ့ Old Version ရုပ်သံဇာတ်လမ်းတွဲတွေမှာ လက်ဝါးသိုင်းအဖြစ် ပိုမိုပီပြင်စွာ သရုပ်ဖော်ခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းထွက် ရုပ်သံဇာတ်လမ်းတွဲတွေမှာတော့ အတွင်းအားပညာဆန်ဆန် ဖြစ်သွားပါတယ်] 

သိမ်းငှက်သူရဲကောင်း (၂၀၀၆၊ ၂၀၁၄) ရုပ်သံဇာတ်လမ်းတွဲတွေမှာ ရန်ကော်ရဲ့ အဆွေးလက်ဝါးသိုင်းကို မက်မွန်ကျွန်းသခင် ဟွမ်ယောက်ရှီ (Huang Yaoshi) က နဂါးနိုင်လက်ဝါးသိုင်းနဲ့ တန်းတူထား ချီးကျူးခဲ့ပါတယ်။ 

[မိုးကျော်သူရဲ့ ဘာသာပြန်စာအုပ်မှာတော့ အဲဒီအကြောင်း မပါဝင်သလို ၁၉၈၃၊ ၁၉၉၅ ရုပ်သံဇာတ်လမ်းတွဲတွေမှာလည်း အဲဒီလို ပြောဆိုတာ မပါဝင်ပါဘူး] 

ရန်ကော် ရဲ့ အဆွေးလက်ဝါးသိုင်းမှာ စုစုပေါင်း ၁၇ ကွက် ရှိပါတယ်။ အဲဒါတွေကတော့ 

၁။ စိတ်၏ ဝေဒနာ 

(Troubled Mind) 

၂။ သောကလွှမ်းသော ပူပန်မှု 

(Overwhelmed with worry) 

၃။ ပြဿနာမရှိ ပြဿနာရှာ 

(Making troubles out of nothing) 

၄။ နေမထိ ထိုင်မသာ

(Restless and unsettled) 

၅။ မျှော်လင့်ချက်မဲ့စွာ ပိတ်မိခြင်း 

(Trapped in despairing emptiness) 

၆။ စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါ 

(Power unable to match one's will) 

၇။ ဝိဉာဉ်ကင်းသော ရုပ်ခန္ဓာ 

(An empty shell of a person) 

၈။ တကိုယ်ရည် ရုန်းကန်မှု 

(Sloppy and dragging along) 

၉။ စံနှုန်းများကို ဆန့်ကျင်၍ 

(Acting against the norm) 

၁၀။ အိပ်မပျော် စားမဝင် 

(Obsessive to the point of forgetting to eat or sleep) 

၁၁။ အထီးကျန် ကြေကွဲလူ 

(A lonely and miserable figure) 

၁၂။ အသံတိတ်ဝေဒနာ ခံယူခြင်း 

(Suffering in silence) 

၁၃။ ပူပန်သောက တုန်လှုပ်ခန္ဓာ 

(So worried that one is jumpy) 

၁၄။ နောက်ဆုံးထွက်သက် 

(At a dead end/Last stand) 

၁၅။ တစ္ဆေပမာ ဆွေးဆုတ်စွာ 

(Pale as a ghost) 

၁၆။ ဂယောင်ခြောက်ခြား အတွေးရိုင်းများ

(Distracted by wild thoughts) 

၁၇။ ဗလာမျက်နှာ၌ လဲပြိုခြင်း 

(Stunned into a blank expression) တို့ ဖြစ်ပါတယ်။ 

[မိုးကျော်သူရဲ့ ဘာသာပြန်စာအုပ်မှာ သိုင်းကွက်အမည်တချို့ကို ဖော်ပြထားပါတယ်။ အဲဒါကတော့ သည်းထိတ်ရင်ဖို၊ ကတုံးပေါ် ထိပ်ကွက်၊ မရေမရာ၊ ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်၊ တုံဏိဘာဝေ၊ ဇောက်ထိုး မိုးမျှော် ဖြစ်ပါတယ်။ ၁၃ ကွက်မြောက်က သည်းထိပ်ရင်ဖို၊ ၁၇ ကွက်မြောက်က ဇောက်ထိုးမိုးမျှော် ပါ။ ကျန်တာတွေကတော့ ဘယ်အကွက်တွေမှန်း မသိပါဘူး] 

သတိထားမိသလောက်တော့ ရန်ကော်ဟာ အဆွေးလက်ဝါးသိုင်းကွက်ကို တီထွင်ခဲ့ပြီးနောက် သုံးကြိမ်ပဲ အများဆုံး အသုံးပြုခဲ့တာ တွေ့ရပါတယ်။ 

အဲဒါကတော့ ပန်းတစ်ရာတောင်ကြား (ပန်းပေါင်းစုံကျွန်း) မှာ ကျူပေ့ထုံး (ကျိုးပုထုံး) ကို သွားခေါ်စဥ်က တစ်ကြိမ်၊ စွမ်းမြို့က စားသောက်ဆိုင်မှာ သမားတော်ဟွမ်နဲ့အတူ ရှောင်ရှမ်းကျူတို့ကို ဆုံးမစဥ်က တစ်ကြိမ်၊ လုံယန်းမြို့ (ရှန်းယန်မြို့) မှာ ရွှေစကြာဘုန်းတော်ကြီး (ရွှေဘီးအမတ်) နဲ့ ရင်ဆိုင်ချိန်က တစ်ကြိမ် ဖြစ်ပါတယ်။ 

[၁၉၈၃၊ ၁၉၉၅ ရုပ်သံဇာတ်လမ်းတွဲတွေမှာတော့ စားသောက်ဆိုင်မှာ သမားတော်ဟွမ်နဲ့အတူ ရှောင်ရှမ်းကျူတို့ကို ဆုံးမတဲ့အခန်း မပါဝင်ပါဘူး] 

အဖြူရောင်သိုင်းလောကကြီး အဓွန့်ရှည် တည်တံ့ပါစေ။ 

#အဆွေးလက်ဝါးသိုင်း 

#MelancholicPalms

#wikiwuxiathinelawka